Politischer Kontext der Solidarität Kommittee mit den Verfolgten des Kampfes gegen den Goldabbau

Η επιτροπή αλληλεγγύης στους αγωνιζόμενους και διωκόμενους κατοίκους της Χαλκιδικής συγκροτείται (και φιλοδοξεί να πλαισιωθεί  περαιτέρω) από πολιτικές και κοινωνικές συλλογικότητες, συνελεύσεις και άτομα που δραστηριοποιούνται ενάντια στην εγκατάσταση των μεταλλείων στη β.α. Χαλκιδική. Οι διαφορετικές οπτικές και αφετηρίες μας θεωρούμε ότι μπορούν να προσδώσουν, μία συνολικότερη εικόνα της κατάστασης και μία πλούσια και πολύμορφη δράση, σε αμφίδρομη σχέση με την αγωνιζόμενη τοπική κοινωνία, με σχέση ισοτιμίας που επιβάλλει ο κοινός αγώνας και έξω από μικροπολιτικές σκοπιμότητες.

Κοινός μας τόπος επίσης είναι ότι η διαδικασία του αγώνα δεν μπορεί παρά να είναι κινηματική, δηλαδή σε ευθεία αντιπαράθεση με την επένδυση και αυτούς που την υποστηρίζουν, με διαδικασίες δημοκρατικές όπου συμμετέχουν ισότιμα οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι. Αυτή η βάση συνεργασίας επιβάλλεται από τη σοβαρότητα της κατάστασης στην Χαλκιδική και την ευρύτητα των επιπτώσεων που έχει σε πολλαπλά επίπεδα σε όλη την ελληνική κοινωνία η εν λόγω επένδυση.

Η βάση αυτής της σύμπραξης συμπυκνώνεται σε τρία σημεία:

• Εναντίωση στην μεταλλευτική δραστηριότητα και στην υπαγωγή της β.α. Χαλκιδικής στον μεταλλευτικό κώδικα.
• Αλληλεγγύη και στήριξη των αγωνιζόμενων κατοίκων καθώς και των διωκόμενων του αγώνα.
• Άμεση αποφυλάκιση των προφυλακισμένων Χαλκιδικιωτών και παύση κάθε επόμενης δίωξης.

Στο πρώτο σημείο, η εναντίωση μας στη μεταλλευτική δραστηριότητα εν τάχει εδράζεται στα εξής:

• σε πρώτο επίπεδο στην περιβαλλοντική καταστροφή που θα επιφέρει η εξορυκτική διαδικασία (ανοιχτό όρυγμα, στράγγιση υπογείων υδάτων κλπ) στο όρος Κάκαβος, με την πλήρη καταστροφή του σπάνιου φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής, την επικίνδυνη διαδικασία επεξεργασίας των μεταλλευμάτων με την χρήση κυανίου, τη δημιουργία τελμάτων με αρσενικούχα συμπυκνώματα και όλα όσα επιφυλάσσει η βαριά μεταλλευτική βιομηχανία (η πυρομεταλλουργία είναι η πλέον ρυπαντική βιομηχανική δραστηριότητα) για το περιβάλλον και τους ανθρώπους.
• σε δεύτερο επίπεδο η μεταλλευτική δραστηριότητα βρίσκεται σε πλήρη ανταγωνισμό με την όποια τοπική οικονομία, είτε είναι αγροκτηνοτροφική, είτε τουριστική. Στην περιοχή δεν μπορεί να συνυπάρχει η βαριά μεταλλευτική βιομηχανία με καμία άλλη οικονομική δραστηριότητα που δεν σχετίζεται με αυτή, με αποτέλεσμα στη βάση του κέρδους να θυσιάζεται και να διαλύεται η τοπική οικονομία και να διχάζεται βαθύτατα η τοπική κοινωνία.
• Τέλος, η μεταλλευτική δραστηριότητα αποτελεί έναν τρόπο για την αρπαγή και καταλήστευση κοινών πόρων, οι οποίοι δίνονται βορά στην εταιρεία που αφενός ληστεύει και αφετέρου αποκλείει τους πραγματικούς κατόχους των πόρων και της περιοχής από οποιαδήποτε επιλογή διαχείρισης τους.

Στο δεύτερο σημείο, ο μαζικός και πολύπλευρος αγώνας των κατοίκων των πληττόμενων περιοχών ανέδειξε το ζήτημα σε πανελλαδικό και παγκόσμιο επίπεδο. Ο αγωνιζόμενος πληθυσμός ριζοσπαστικοποιείται, φυσικά μέσα στις αντιφάσεις που διέπουν όλη την ελληνική κοινωνία, και αντιλαμβανόμενος την κατάσταση ξεφεύγει από τις συνήθεις θεσμικές διαδικασίες αγώνα, παίρνοντας χαρακτηριστικά τοπικού λαϊκού ξεσηκωμού, δημιουργώντας ρήγματα στις υπάρχουσες δομές. Επί παραδείγματι, η Ιερισσός αυτή τη στιγμή είναι μία περιοχή χωρίς δημοτική αρχή και χωρίς αστυνομικό τμήμα.

Αυτή η στάση φυσικά για το κράτος-προστάτη της εταιρείας είναι μια μη αποδεκτή στάση. Στην Ελλάδα του μνημονίου και του σκληρού νεοφιλελευθερισμού, η ανταρσία αποτελεί το μεγαλύτερο έγκλημα και πάνω σε αυτή λογική το κράτος αντιμετωπίζει τους αγωνιζόμενους κατοίκους.

• Στοχοποιεί και καταστέλλει ολόκληρες περιοχές και πληθυσμούς, με στόχο την τρομοκράτηση τους και την πάταξη κάθε αντίδρασης.
• Εγκαθιδρύει ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης, όπου όλοι και όλα επιστρατεύονται και επιτάσσονται στη βάση των αναγκών της επένδυσης, με τον μόνο τρόπο που αυτό μπορεί να επιτευχθεί, την ωμή και ξεκάθαρη κρατική και παρακρατική βία. Άλλωστε η ίδια η έννοια της υπαγωγής στο μεταλλευτικό κώδικα υπαγορεύει μια κατάσταση εξαίρεσης, ένα τόπο αυθαιρεσίας του κράτους και του επενδυτή. Ένα τόπο όπου η γη σου υποχρεωτικά απαλλοτριώνεται, ο αγώνας σου υποχρεωτικά καταστέλλεται και η ζωή σου υποχρεωτικά και ολοκληρωτικά υποτιμάται και συνδέεται με μια εταιρεία.

Στο τρίτο σημείο, η κοινή μας θέση – πεποίθηση είναι ότι κανένας αγώνας δεν μπορεί να προχωρήσει και να τελεσφορήσει νικηφόρα εάν αφήνει πίσω του απώλειες, ανθρώπους στην τύχη τους και ομήρους στις ορέξεις του κράτους. Οι προφυλακίσεις αγωνιστών χωρίς καν μια νομιμοφάνεια, χωρίς στοιχεία,  κουρελιάζοντας το υφιστάμενο δικαιϊκό πλαίσιο, είναι διώξεις φρονηματικές και εκδικητικές, με μόνο στόχο την τρομοκράτηση και την διάλυση κάθε αντίστασης στην περιοχή. Είναι απαράβατη συνθήκη για τη διασφάλιση του αγώνα να αφαιρέσουμε από το κράτος τη δυνατότητα να τρομοκρατεί τον πληθυσμό. Θεωρούμε ότι η πολιτική και οργανωμένη στάση των αγωνιζόμενων κατοίκων είναι η μόνη ικανή συνθήκη, όχι μόνο για να αποφυλακιστούν οι συναγωνιστές που κρατούνται, αλλά και για να διασφαλιστεί η επιτυχία του αγώνα.

Τέλος και σε ένα γενικότερο πλαίσιο θεωρούμε ότι αυτό που συμβαίνει στη Χαλκιδική είναι μια πιο εμφανής εικόνα του τι συμβαίνει σε όλη την Ελλάδα, όπου οι κυβερνήσεις κι οι εταιρείες επικαλούμενοι την «ανάπτυξη» με διαδικασίες fast track, χωρίς δηλαδή καμία κοινωνική νομιμοποίηση, επεμβαίνουν δραστικά ενάντια σε περιοχές και πληθυσμούς – το παράδειγμα της Κερατέας ίσως ήταν απλώς το πρελούδιο για την επερχόμενη διαμάχη.

Επιπλέον οι πρακτικές που χρησιμοποιεί το κράτος για να καταστείλει τους αγωνιζόμενους ανθρώπους, επεκτείνονται σε όλη την κοινωνία και μαζί τους επεκτείνεται και η κατάσταση εξαίρεσης. Η πρακτική για παράδειγμα της συλλογής DNA χρησιμοποιήθηκε έξω από κάθε νομικό πλαίσιο σε μεγάλο κομμάτι των Χαλκιδικιωτών, αλλά παράλληλα προσπαθεί να επεκταθεί σε ευρύτερες ομάδες και περιπτώσεις, απειλώντας ευθέως τις ελευθερίες του συνόλου της κοινωνίας. Ακόμη και το καθεστώς τον εύκολων και με μεγάλη διάρκεια προφυλακίσεων με φρονηματικό χαρακτήρα συνομολογεί πως αυτό που γίνεται στην β.α. Χαλκιδική είναι ένα μόνο κομμάτι αυτού που γίνεται σε όλη τη χώρα.

Η δική μας δράση ως επιτροπή στηρίζεται στις ανοιχτές και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, φιλοδοξώντας να επιτύχει τη μεγαλύτερη δυνατή κοινωνική συσπείρωση επί του θέματος. Κομμάτι της συλλογικής μας προσπάθειας αποτελεί :

• η τεκμηρίωση και η ανάδειξη του αγώνα στη Χαλκιδική σε επίπεδο επιστημονικό και τεχνικό
• η αποκαθήλωση των επιχειρημάτων της εταιρείας πάνω στο περιβαλλοντικό, οικονομικό και κοινωνικό ζήτημα
• η αλληλεγγύη και η στήριξη των διωκόμενων σε νομικό, επιστημονικό και ηθικό επίπεδο
• η διάδοση της πληροφορίας του αγώνα και το σπάσιμο του πέπλου σιωπής που έχουν στήσει τα μέσα ενημέρωσης που βρίσκονται σε άμεση συσχέτιση με τα συμφέροντα στην περιοχή, και τέλος
• η εγκαθίδρυση μόνιμης κινηματικής αμφίδρομης επικοινωνίας μεταξύ των κατοίκων στη Χαλκιδική και των αλληλέγγυων στη Θεσσαλονίκη.

Καλούμε όλους τους ενδιαφερόμενους, συλλογικότητες και άτομα που αποδέχονται ένα τέτοιο πλαίσιο συγκρότησης και λειτουργίας, να συμμετάσχουν στις διαδικασίες της επιτροπής και από κοινού να δώσουμε τη δυναμική απάντηση που οφείλουμε στο κράτος και τις εταιρείες.

 

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ
ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΡΥΞΗ ΧΡΥΣΟΥ