Συντάκτης: Επιτροπή Αλληλεγγύης

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=2rnzflWrEI4[/youtube]

Την Παρασκευή 7 Μαρτίου καλεστήκαμε μεταξύ 23 ατόμων – από τους 29 υπόπτους της υπόθεσης του Καρατζά (εγκληματική οργάνωση 12 Μαΐου μέχρι Αύγουστο) – προκειμένου να δώσουμε γενετικό υλικό για την υπόθεση του εργοταξίου (εγκληματική οργάνωση 17 Φεβρουαρίου). Η κλήση συντάχθηκε βάσει ανακριτικής εντολής που χρησιμοποιούσε ως πρόφαση για τη λήψη DNA το επιχείρημα ότι βάσει της ύπαρξης 3 κοινών κατηγορούμενων στις δύο υποθέσεις, οι αντίστοιχες δύο – υποτιθέμενες – εγκληματικές οργανώσεις που περιγράφονται σε αυτές έχουν κοινό σκοπό και δόλο: να ματαιώσουν ή να αναστείλουν οποιαδήποτε δραστηριότητα της εταιρείας. Με βάση την ίδια λογική, στο άμεσο μέλλον δεν αποκλείεται βέβαια να συμβεί και το αντίστροφο, δηλαδή, οι ύποπτοι της εγκληματικής οργάνωσης για την υπόθεση του Φεβρουαρίου να κληθούν για την υπόθεση του Καρατζά, ή ακόμη και να κληθούν οι εκατοντάδες κατηγορούμενοι από όλες τις διαφορετικές υποθέσεις ως ύποπτοι, για να καταθέσουν το γενετικό τους υλικό για κάθε μια από τις υποθέσεις αυτές.

Έχουμε αποφασίσει να μην παραστούμε στη διαδικασία λήψης του γενετικού μας υλικού, γιατί θεωρούμε ηθική ευθύνη μας την έκδηλη αντίσταση και ανυπακοή μας απέναντι στην προσβολή της αξιοπρέπειας που απορρέει τόσο από την ίδια αυτή διαδικασία, όσο και από τις γενικότερες μεθοδεύσεις της κυριαρχίας που αποσκοπούν στη διασφάλιση της υλοποίησης του έργου της Ελληνικός Χρυσός-Eldorado Gold στη Χαλκιδική.

Η επιλογή μας αυτή δεν συνιστά ένδειξη ενοχής μας και δεν δηλώνει κάποια πρόθεση φυγοδικίας – στην περίπτωση που θα επιδιώξουν να μας κατηγορήσουν για τα γεγονότα του Φεβρουαρίου. Δεν κρυβόμαστε, είμαστε εδώ και θα είμαστε εδώ, χωρίς να αποσιωπούμε ότι συμμετείχαμε, συμμετέχουμε και θα συμμετέχουμε στον αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού.

Σε ό,τι αφορά στην ίδια τη λήψη γενετικού υλικού:

• υπερασπιζόμαστε την αξιοπρέπειά μας απέναντι στις διωκτικές αρχές που χρησιμοποιούν το γενετικό υλικό, προκειμένου να προσδώσουν ένα δήθεν ορθολογικό και επιστημονικοφανές έρεισμα στις παράλογες διώξεις που κατασκευάζουν, παρά το γεγονός ότι η μέθοδος ταυτοποίησής του δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελέσει αξιόπιστο «αποδεικτικό στοιχείο», μιας και το DNA μπορεί να κατασκευαστεί τεχνητά εξ αρχής, να αναπαραχθεί και να μεταφερθεί από τρίτους κατά βούληση, χωρίς να μπορεί να προσδιοριστεί ο χρόνος κατά τον οποίο έγινε η μεταφορά του γενετικού αποτυπώματος. Συνεπώς, το να βρεθεί γενετικό υλικό κάποιου ανθρώπου σε μεταφερόμενο αντικείμενο, δεν αποδεικνύει την παρουσία του ανθρώπου αυτού στο μέρος όπου βρέθηκε το αντικείμενο.
• υπερασπιζόμαστε την αξιοπρέπειά μας απέναντι στην επιχείρηση δημιουργίας τράπεζας γενετικού υλικού, η οποία θίγει θεμελιώδεις προσωπικές μας ελευθερίες, καθώς αφορά στη διατήρηση ενός υπερευαίσθητου προσωπικού δεδομένου μας,  εν ονόματι κάποιου «δημόσιου συμφέροντος» ή της αστικής δικαιοσύνης. Το γεγονός ότι εκατοντάδες είναι πλέον οι αγωνιζόμενοι των οποίων το γενετικό υλικό και αποτύπωμα βρίσκεται στα χέρια των διωκτικών αρχών καθιστά ξεκάθαρο ότι η απόπειρα αυτή του κράτους αποσκοπεί στη δημιουργία τράπεζας πληροφοριών γενετικού υλικού, δηλαδή σε ένα βιολογικό φακέλωμα πάντα διαθέσιμο προς χρήση, σύμφωνα με τις εκάστοτε εντολές της εξουσίας. Το αξιοπερίεργο βέβαια είναι πως η εταιρεία έχει πάρει γενετικό υλικό ακόμα και από τους εργαζόμενούς της, με σκοπό προφανώς να μπορεί να τους εκβιάσει με το ενδεχόμενο δίωξής τους, ώστε να αποτρέψει τυχόν αντίστασή τους, όταν στο μέλλον μειώσει τους μισθούς τους, κόψει τα ωράριά τους ή τους απολύσει.
• υπερασπιζόμαστε την αξιοπρέπειά μας απέναντι στην επίκληση του κράτους στη νομιμότητα και την απαίτησή του για πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης,
  • την ίδια στιγμή που οι «νόμιμες» μεθοδεύσεις του κράτους περιλαμβάνουν τη λήψη DNA από εκατοντάδες αγωνιζόμενους που φέρονταν ως ύποπτοι, χωρίς να έχει υπάρξει μέχρι τώρα  πρόσβαση σε ανεξάρτητο από τις αρχές τεχνικό σύμβουλο στον τόπο ανάλυσης και κυρίως χωρίς να υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής τους (καθώς οι όποιες ενδείξεις βασίζονταν σε υποκειμενικές εικασίες των διωκτικών αρχών) ή/και χωρίς να έχουν ενημερωθεί σχετικά με την υπόθεση για την οποία κλήθηκαν. Συνεπώς, οι υποτιθέμενες ενδείξεις ενοχής τους συνοψίζονταν στη συμμετοχή τους στον αγώνα ενάντια στα μεταλλεία, γεγονός που συνεπάγεται ότι όσες και όσοι συμμετέχουμε στον αγώνα όχι μόνο θεωρούμαστε ύποπτοι, αλλά και μπορούμε ανά πάσα στιγμή να καταστούμε κατηγορούμενοι.
  • την ίδια στιγμή που οι νόμιμες διωκτικές αρχές  δεν έχουν τηρήσει καν τους στοιχειώδεις κανόνες που αφορούν στην καταστροφή γενετικού υλικού, καθώς κανείς από τους εκατοντάδες αυτούς αγωνιζόμενους δεν καλέστηκε στη διαδικασία της καταστροφής του, γεγονός που καθιστά αμφίβολο το αν τηρήθηκε ποτέ το μέγιστο χρονικό όριο κράτησής του, ή ακόμη και το αν το γενετικό υλικό πράγματι καταστράφηκε.
  • την ίδια στιγμή που φορείς της αστικής δικαιοσύνης απορρίπτουν αιτήματα αναστολής της λήψης DNA, ενώ ακόμη αναμένεται η προσφυγή στο συμβούλιο πλημμελειοδικών εναντίον της ανακριτικής εντολής της λήψης και εκκρεμούν ΕΔΕ εναντίον των διωκτικών αρχών
• πάνω από όλα, υπερασπιζόμαστε την αξιοπρέπειά μας απέναντι στις εξευτελιστικές διαδικασίες που έχουν ακολουθηθεί μέχρι τώρα για τη λήψη DNA, όπως η βίαιη προσαγωγή αγωνιζόμενων και η πολύωρη κράτησή τους στην ασφάλεια χωρίς να τους αναγνωρίζεται το δικαίωμα επικοινωνίας με δικηγόρο, ή ακόμα και η ίδια η επιβολή της λήψης του γενετικού υλικού, παρά την άρνησή τους, και σε κάποιες περιπτώσεις δια της χρήσης βίας.

Αντιλαμβανόμενοι τους εαυτούς μας ως κομμάτια του αγώνα που εξελίσσεται στη Χαλκιδική, απέναντι στις μεθοδεύσεις κράτους και εταιρείας που αποσκοπούν στην επιβολή της υλοποίησης ενός καταστροφικού έργου που απειλεί τη ζωή και την ελευθερία μας, επιθυμούμε μέσω της κίνησής μας αυτής να συνεισφέρουμε σε συμβολικό επίπεδο

• στην αντίσταση απέναντι στην εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος εξαίρεσης στην περιοχή, που επιτρέπει τη διασφάλιση προνομιακών πεδίων για τους χειρισμούς του κράτους, προκειμένου να διασφαλίσει αφενός το ρόλο του ως κεντρικό διαχειριστή και να εγγυηθεί αφετέρου την ανεμπόδιστη δραστηριότητα των εταιριών. Στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για την υλοποίηση ενός έργου ευρείας κλίμακας σε ό,τι αφορά στην περίφραξη κοινών πόρων και στην καταστροφή του περιβάλλοντος, η οποία προϋποθέτει τον χαρακτηρισμό της περιοχής ως μεταλλευτική, γεγονός που διασφαλίζεται μέσω του προσδιορισμού της από το μεταλλευτικό κώδικα ως ειδική οικονομική ζώνη,  στην οποία αποτρέπεται οποιαδήποτε άλλη παραγωγική δραστηριότητα.
• στην αντίσταση απέναντι στην απόπειρα φίμωσης κάθε αγωνιστικής φωνής ή δράσης των τοπικών κοινωνιών, μέσω της πραγματοποίησης μιας σειράς στοχευμένων προσλήψεων μεταξύ οικογενειών
• στην αντίσταση απέναντι στη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, που προκαλείται αναπόφευκτα μέσω του εκβιασμού της εργασίας – που εντείνεται σε συνθήκες κρίσης – και συνεπάγεται την αναζήτηση ατομικών λύσεων σε βάρος του κοινωνικού συμφέροντος, αλλά και τη συγκρότηση ενός σώματος μισθοφόρων που συνδέουν την επιβίωσή τους με τα συμφέροντα της εταιρείας.

Τέλος, κύριος στόχος μας είναι το να δείξουμε:

• την αλληλεγγύη μας σε όλους όσους έχουν ήδη υποστεί την απόπειρα της κυριαρχίας να ποινικοποιήσει έναν κοινωνικό αγώνα, κάνοντας χρήση του νομικού οπλοστασίου της, που της επιτρέπει αφενός την εφεύρεση εγκληματικών οργανώσεων, η οποία συνεπάγεται τη στοιχειοθέτηση κατηγορητηρίων που επισύρουν ποινές πολύχρονης φυλάκισης και αφετέρου τη συσχέτιση διαφορετικών δικογραφιών, η οποία ανοίγει το δρόμο για τη δίωξη ατόμων για πολλαπλές υποθέσεις κάτω από μια κοινή εγκληματική οργάνωση, αναβαθμίζοντας τις κατηγορίες τους.
• την αλληλεγγύη μας σε όλους όσους έχουν ήδη δεχθεί την καταστολή και τρομοκράτηση της κυριαρχίας, που έχει επιχειρήσει να επιβάλει από τη μια ένα καθεστώς ομηρίας, μέσω της εγκαθίδρυσης μιας βαριάς βιομηχανίας διώξεων, με τον σχηματισμό δεκάδων δικογραφιών που σχετίζονται με τις περισσότερες κινητοποιήσεις στο πλαίσιο του αγώνα και από την άλλη ένα μόνιμο φόβο που απορρέει από την αναμονή νέων δικογραφιών για τις υπόλοιπες κινητοποιήσεις.
• την αλληλεγγύη μας σε όλους όσους έχουν συνδεθεί με το ιδιαίτερο ιδιώνυμο του «αντιστεκόμενου στα μεταλλεία» που έχει διαμορφωθεί για αυτούς που αμφισβητούν έμπρακτα τη λογική και το δόγμα της ανάπτυξης. Τις σύγχρονες μάγισσες που απάγονται όχι για να σταλούν στην πυρά, αλλά με σκοπό τη λήψη του γενετικού τους υλικού.

Αναγνωρίζουμε τον κίνδυνο να προσαχθούμε βίαια για την κίνησή μας αυτή, καθώς ανάλογες πρακτικές έχουν ήδη συντελεστεί στο παρελθόν εις βάρος αγωνιζόμενων, χωρίς καν αυτοί να έχουν προηγουμένως κληθεί για λήψη γενετικού υλικού.

Παρόλα αυτά, θεωρούμε προτεραιότητά μας το να συμβάλουμε στο βαθμό που μας αναλογεί στη δημιουργία μιας παρακαταθήκης ενάντια στην τρομοκράτηση που έχουν δεχθεί και συνεχίζουν να δέχονται οι αγωνιζόμενοι ενάντια στα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική.

Παναγιώτης Μποχώτης – Χρήστος Μηλίδης

7 Μαρτίου 2013: πάνοπλες δυνάμεις καταστολής εισβάλουν στην Ιερισσό Χαλκιδικής, τυλίγοντας την σε ένα νέφος χημικών, πετώντας δακρυγόνα ακόμα και μέσα σε αυλή σχολείου και συλλαμβάνοντας 4 κατοίκους μετά από έρευνα στα σπίτια τους. Η ημέρα αυτή συνιστά ένα από τα κορυφαία στιγμιότυπα της «νόμιμης» βίας που ασκήθηκε από το κράτος στον αγώνα της Χαλκιδικής και χαρακτηριστικό παράδειγμα της τρομοκρατίας που επιχείρησε να επιβάλει στην περιοχή μετά την καταστροφή του εργοταξίου της Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές, στις 17/2/13, με κουκουλοφόρους της αντιτρομοκρατικής να κυκλοφορούν στα χωριά, δεκάδες κατοίκους να εξαφανίζονται για ώρες στην ασφάλεια χωρίς την παρουσία δικηγόρων και να εξαναγκάζονται – υπό την απειλή της απείθειας – σε λήψη DNA, χωρίς να τους έχουν καν απαγγελθεί κατηγορίες.

Συνολικά, από το Μάρτιο του ‘12 μέχρι σήμερα, έχουν γίνει προσαγωγές και παράνομη λήψη DNA από περισσότερους από 200 ανθρώπους, με εξευτελιστικές διαδικασίες και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και με τη χρήση βίας. Η κατάφορη αυτή παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συντελέστηκε στη Χαλκιδική καταγγέλθηκε από ένα σύνολο δικηγόρων και προκάλεσε μέχρι και την παρέμβαση της Διεθνούς Αμνηστίας.

Η άνευ προηγουμένου καταστολή και τρομοκράτηση που επιβλήθηκε στις τοπικές κοινωνίες της Χαλκιδικής, σε συνδυασμό με την έλλειψη – τουλάχιστον στη συντριπτική πλειοψηφία του κινήματος – πρότερης εμπειρίας λήψης DNA, καθώς και γνώσης των δικαιωμάτων που αφορούν σε αυτή, ήταν αναπόφευκτο να οδηγήσει στην κατά συρροή παράδοση του γενετικού υλικού ενός πλήθους ανθρώπων. Τα ζωντανά αντανακλαστικά του κινήματος ωστόσο αποδείχθηκαν όταν με απαρχή την πρωτοβουλία ενός αγωνιζόμενου να αντισταθεί στη λήψη DNA, ακολούθησαν στη συνέχεια και άλλοι την ίδια τακτική – της μη συγκατάθεσης.

7 Μαρτίου 2014: ένα χρόνο μετά, η επιχείρηση καταστολής του αγώνα ενάντια στα μεταλλεία χρυσού συνεχίζεται. Με αντίστοιχα μέσα, αλλά αναβαθμισμένες μεθοδεύσεις: μετά την απόπειρα φίμωσης του αγώνα της Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, μετά την επιχείρηση τρομοκράτησης των αντιστεκόμενων και ποινικοποίησης κάθε αγωνιστικής φωνής και δράσης τους, μετά την προσπάθεια ποινικοποίησης του αγώνα μέσω της εφεύρεσης υποτιθέμενων εγκληματικών οργανώσεων στις δύο μεγάλες δικογραφίες – αυτή των 29 υπόπτων για την κινητοποίηση στο Λάκκο Καρατζά (το Μάιο του ‘13) και αυτή των 20 υπόπτων για την υπόθεση του εμπρησμού τμήματος του εργοταξίου της εταιρείας (τον Φεβρουάριο του ‘13), 4 από τους οποίους μάλιστα υπέστησαν πολύμηνες προφυλακίσεις – έρχεται η επιχείρηση της κυριαρχίας να συσχετίσει τις δύο αυτές δικογραφίες.

Βάσει ανακριτικής διάταξης, κλήθηκαν να προσέλθουν για λήψη γενετικού υλικού 23 από τους 29 κατηγορούμενους στην υπόθεση του Καρατζά – κάτοικοι Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης – προκειμένου να συγκριθεί το DNA τους με αυτό που βρέθηκε στην υπόθεση του εμπρησμού του εργοταξίου. Οι υπόλοιποι 6 της δικογραφίας Καρατζά εξαιρέθηκαν, λόγω του ότι είχαν ήδη δώσει δείγμα DNA για την εν λόγω υπόθεση.

Είναι φανερό ότι μετά από ένα ικανό διάστημα αδράνειας των ανακριτικών διαδικασιών, το κράτος επιχειρεί να προχωρήσει σε μια νέα αναβάθμιση της τρομοκράτησης και ομηρίας των αγωνιζόμενων, καθώς αναγνωρίζει την απειλή που μπορεί να αποτελέσει για την εξέλιξη του έργου η συστηματική τους παρουσία και αντίσταση στο βουνό, ειδικά σε μια περίοδο κατά την οποία η εταιρεία επιδιώκει να επιταχύνει τις διαδικασίες προς την κατασκευή του εργοστασίου. Έτσι, η νέα αυτή κλήση αγωνιζόμενων για γενετικό υλικό, πέρα από το γεγονός ότι επιδιώκει να συμβάλει στην εξέλιξη της τράπεζας γενετικού υλικού που έχει ήδη δημιουργηθεί στην περιοχή, χρησιμοποιώντας επιπλέον ως μέσο τη σύνδεση των δύο δικογραφιών, αποβλέπει στην καλύτερη θεμελίωση της ρητορικής της κυριαρχίας περί της ύπαρξης και δράσης εγκληματικής οργάνωσης στη Χαλκιδική, «με δεδομένο ότι σε αμφότερες τις δικογραφίες υφίστανται κοινοί κατηγορούμενοι και πράξεις που βάλουν στη ματαίωση ή αναστολή οποιασδήποτε μεταλλευτικής δραστηριότητας». Παράλληλα βέβαια, το κράτος, μέσα από τη στοχοποίηση συγκεκριμένων ατόμων, επιχειρεί να επιβεβαιώσει το ρόλο του ως εγγυητής της τάξης και της νομιμότητας στην περιοχή.

Ωστόσο, παρά την επιχείρηση της κυριαρχίας να κάμψει εκ νέου τις αντιστάσεις των αγωνιζόμενων, το κίνημα φαίνεται να αναβαθμίζει τις αντιστάσεις του, γεγονός που αποδεικνύει στην πράξη ότι οι πρωτοβουλίες αντίστασης ενός τμήματος διωκόμενων στη λήψη DNA έχουν αφήσει παρακαταθήκη στον αγώνα. Έτσι, βλέπουμε ένα μεγάλο τμήμα των ανθρώπων που φέρονται ως ύποπτοι να μην συγκατατίθενται στη λήψη DNA ή/και να αποχωρεί στο άκουσμα της άρνησης του δικαιώματός τους να αιτηθούν την αναστολή της διαδικασίας. Στο ίδιο πλαίσιο κατάδειξης της αντίθεσής τους στη λήψη γενετικού υλικού, δύο από τους 23 έχουν επιλέξει να μην παρουσιαστούν καθόλου στην εν λόγω διαδικασία.

Η επίθεση κράτους και εταιρείας ενάντια σε οποιονδήποτε αγωνιζόμενο συνιστά επίθεση εναντίον όλων μας, μια επίθεση που τελικά στοχεύει στον ίδιο τον αγώνα. Απέναντι στη «νόμιμη» αυτή βία της κυριαρχίας που απαιτεί από τους κοινωνικούς αγώνες πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης και υπακοής,  αντιτάσσουμε την αξιοπρέπεια μας – που δεν πρόκειται να ισοπεδωθεί παρά τις αναβαθμισμένες μεθοδεύσεις – και την αδιαπραγμάτευτη αλληλεγγύη μας στους διωκόμενους αγωνιστές. Στο πλαίσιο αυτό, συμπαραστεκόμαστε σε όλους όσους κλήθηκαν – για μια φορά ακόμη στην ιστορία του αγώνα της Χαλκιδικής – να παραδώσουν το γενετικό τους υλικό, σε όλους όσους τίθενται υπό τον εκβιασμό της απόδοσης ενός ακόμη συνόλου κατηγοριών στο πλαίσιο υποτιθέμενων εγκληματικών οργανώσεων. Ταυτόχρονα, στηρίζουμε την επιλογή των δύο συντρόφων μας να μην παρουσιαστούν για λήψη γενετικού υλικού, καθώς κατανοούμε την ανάγκη τους να καταδείξουν με τον τρόπο αυτό την έντονη αντίθεσή τους στην εξευτελιστική αυτή διαδικασία και την προσπάθειά τους να προτείνουν έναν ακόμη δρόμο αντίστασης σε αυτή.

Επιτροπή αλληλεγγύης στους διωκόμενους του αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού