Στην Β.Α. Χαλκιδική δύο βαριές βιομηχανίες βρίσκονται σε εξέλιξη και η μία είναι προϋπόθεση της άλλης. Είναι η βαριά βιομηχανία της ανοιχτής εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές απ’ την Eldorado και η βαριά βιομηχανία της καταστολής, των διώξεων και των προφυλακίσεων.
Στην πρώτη περίπτωση, ένα αρχέγονο δάσος που αποτελεί δημόσιο πλούτο και δημόσια περιουσία αφού ξεπουλήθηκε έναντι πινακίου φακής στους χρυσοθήρες και στον Άκτωρα, απειλείται ήδη με μη αναστρέψιμη καταστροφή, καταστρέφοντας ταυτόχρονα τους όρους ζωής των γύρω περιοχών με τα εκατομμύρια τόνους χημικών αποβλήτων και λεηλασίας των υδάτινων πόρων, που απαιτεί η ανοιχτή εξόρυξη. Στην δεύτερη περίπτωση, η διαμαρτυρία και η αντίσταση των κατοίκων δέχτηκε μια άνευ προηγουμένου επίθεση, τόσο απ’ την εταιρεία και τους υποστηρικτές της, όσο και απ’ τις δυνάμεις καταστολής με πολλούς σοβαρούς τραυματισμούς, με χημικά, με υποχρεωτική και βασανιστική λήψη DNA, με εισβολές σε σπίτια και απαγωγές, με συνεχείς ξυλοδαρμούς, με διώξεις και προφυλακίσεις.
Απέναντι στον ολοκληρωτικό πόλεμο που κήρυξαν κράτος και χρυσοθήρες, η επιμονή των κατοίκων και ο συνεχής αγώνας τους δημιούργησε ένα μεγάλο κίνημα που ξεπέρασε τα όρια της περιοχής γύρω απ’ την εξόρυξη και απλώθηκε σε όλη την Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Ο κίνδυνος να ακυρωθεί το έργο αποτελεί κομβικό σημείο για τις “επενδύσεις” με διατάγματα (fast track). Το μενού των κυβερνώντων συμπληρώνεται απ’ τον μονόλογο υπέρ της εταιρείας στην πλειοψηφία των ΜΜΕ και απ’ τις κατασταλτικές μεθόδους που εφαρμόστηκαν απ’ την αστυνομία και τους δικαστές. Κάτοικοι και αλληλέγγυοι με αναβαθμισμένες κατηγορίες όπως αυτής της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης φορτώνονται βαριές κατηγορίες που επισύρουν πολυετής ποινές φυλάκισης.
Τα τελευταία γεγονότα με την Χ.Α. Αποδεικνύουν πως ο ναζιστικός απόκοσμος είναι για πολλές χρήσεις. Αφού έπαιξαν μαζί της σαν την γάτα με τον ποντικό, αποφάσισαν να δείξουν ποιος είναι η γάτα και πιο το ποντίκι, από τη στιγμή που το ποντίκι ένοιωσε πως έγινε αρουραίος. Δεν θα σταθούν όμως εκεί και ήδη διατυμπανίζουν τους σχεδιασμούς τους για που το πάνε.
Η θεωρία των δύο άκρων που επανεμφανίστηκε μέσα στην γενικευμένη κρίση (οικονομική – κοινωνική – πολιτική) του συστήματος κυριαρχίας, είναι το ιδεολογικό όπλο της καταστολής που ανοιχτά και ωμά προσπαθεί να επιβληθεί σ’ όλες τις κοινωνικές διεργασίες αντίστασης. Απ’ τη στιγμή που ο φόβος και τα διατάγματα έγιναν τρόπος διακυβέρνησης, οι επιτελείς του κρατικού μηχανισμού έκαναν ένα βήμα παραπέρα. Αφού δεν μπορούσαν να διασφαλίσουν τους όρους ζωής, αφού η συναίνεση έπαψε να έχει υλικό αντίκρισμα για τους από τα κάτω και αφού η επίθεση γινόταν σε όλα τα στρώματα και οριζόντια, επανέφεραν τη θεωρία των δύο άκρων. Για να περάσουν απ’ την άμυνα στην επίθεση.
Ήδη από το 2011 ακούγονταν οι φωνές για αστικό μέτωπο και απάντηση στο κίνημα των πλατειών. Σήμερα μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα απ’ την ναζιστική συμμορία της Χ.Α. ξανακούγονται οι ίδιες φωνές, με πιο διευρυμένους υποστηρικτές, για συνταγματικό και δημοκρατικό τόξο. Οι λόγοι είναι προφανείς. Από τη μία να επικυρωθεί ως νομιμότητα η επίθεση του κράτους στην κοινωνία και απ’ την άλλη να προσομοιάσει κάθε μορφή αντίστασης με τις πρακτικές της Χ.Α.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πολλά κυβερνητικά στελέχη παρομοίαζαν πάνω απ’ τον νεκρό Παύλο Φύσσα τη δολοφονική δράση της Χ.Α. με τον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής. Ούτε είναι τυχαίο το γεγονός ότι η κατηγορία που βαραίνει και τους διωκόμενους κατοίκους και αλληλέγγυους είναι αυτή της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης.
Είναι ρητορικό το ερώτημα το τι σχέση μπορεί να έχει ο λούμπεν ναζισμός των χρυσαυγιτών με πλάτες στην αστυνομία, στον στρατό, στους εφοπλιστές, στα ΜΜΕ, στην εκκλησία, στους μπράβους της νύχτας, στους δικαστές, με τον αγώνα στη Χαλκιδική, έναν αγώνα για την ίδια την ζωή έχοντας απέναντι του σχεδόν όλους τους παραπάνω θεσμούς και μηχανισμούς. Με αυτή τη μεθόδευση αργά ή γρήγορα θα βρεθούν αντιμέτωποι όλοι όσοι αγωνίζονται για ελευθερία και αξιοπρέπεια, όλοι όσοι αρνούνται να αποδεχθούν την μοιρολατρία του φοβισμένου υπηκόου.
Πίσω απ’ το συνταγματικό τόξο και την θεωρία των δύο άκρων κρύβεται η εγκληματοποίηση των κοινωνικών αγώνων της αλληλεγγύης και της ισότητας. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα απ’ τον παλιό κόσμο, δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτα απ’ τον νέο ολοκληρωτισμό. Απέναντι σε αυτή την ωμή πραγματικότητα όπλο μας είναι η αλληλεγγύη και ο αγώνας για ισότητα, για γη και ελευθερία.
ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ
– Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΦΥΛΑΚΙΖΕΤΑΙ –
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ 4 ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ – ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΔΙΩΞΗ
Επιτροπή Αλληλεγγύης στους διωκόμενους του αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού